گدایان بهر روزی طفل خود را کور میخواهن

گدایان بهر روزی طفل خود را کور میخواهند

طبیبان بهر روزی مردمان رنجور میخواهند

همیشه مرده شوران راضی اند از مردن مردم

بنازم مطربان ، مخلوق را مسرور میخواهند

سخنی گوهر بار در قالب شعر از آیت الله شیخ فضل الله بحرانی

مثل مروارید باش

من نمیگویم درین عالم

گرم پو، تابنده، هستی بخش

چون خورشید باش

تا توانی

پاک، روشن

مثل باران

مثل مروارید باش

"فریدون مشیری"

گر تو آزاد نباشی، همه دنیا قفس است...!

گر تو آزاد نباشی، همه دنیا قفس است...!

تا پر و بال تو و راه تماشا بسته ست،

هر کجا هست، زمین تا به ثریا قفس است...!

تا که نادان به جهان حکمروایی دارد،

همه جا در نظر مردم دانا قفس است...!

"فریدون مشیری"

واعظی بر منبر سخن می گفت.

واعظی بر منبر سخن می گفت.
 یکی از مجلسیان گریه ای سخت می کرد .
واعظ گفت ای مردمان صدق از این مرد بیاموزید که این همه گریه بسوز می کند.
 مرد برخاست و گفت
 ای مولانا من نمی دانم که تو چه می گویی.
 اما من بزکی سرخ داشتم ریش تو به ریش آن بزک می ماند .
در این دو روز سقط شد هرگاه تو ریش می جنبانی مرا از آن بزک یاد می آید و گریه بر من غالب می شود!!!

رساله‌ دلگشا
عبید زاکانی