دعوی خدایی و پیغمبری در زمان خلفا

شخصی از مولانا عضد‌الدین پرسید که چونست که در زمان خلفا مردم دعوی خدایی و پیغمبری بسیار می‌کردند و اکنون نمی‌کنند؟
گفت: «مردم این روزگار را چندان از ظلم و گرسنگی افتاده است که نه از خدایشان یاد می‌آید و نه از پیغامبر.»

*** رساله ی دلگشا - عبید زاکانی ***

واعظی بر منبر سخن می گفت.

واعظی بر منبر سخن می گفت.
 یکی از مجلسیان گریه ای سخت می کرد .
واعظ گفت ای مردمان صدق از این مرد بیاموزید که این همه گریه بسوز می کند.
 مرد برخاست و گفت
 ای مولانا من نمی دانم که تو چه می گویی.
 اما من بزکی سرخ داشتم ریش تو به ریش آن بزک می ماند .
در این دو روز سقط شد هرگاه تو ریش می جنبانی مرا از آن بزک یاد می آید و گریه بر من غالب می شود!!!

رساله‌ دلگشا
عبید زاکانی