دشمن دانا به از نادان دوست!

اگر دانا بُوَد خصم تو بهتر * که با نادان شوی یار و برادر (ناصر خسرو)
چو دانا تو را دشمن جان بُوَد * بِهْ از دوست مردی که نادان بود (فردوسی)
دشمن دانا که غم جان بُوَد *‌بهتر از آن دوست که نادان بود (نظامی)
کُنَد ار عاقلت به حق در خشم * بِهْ از آن کت ببندد ابله چشم (سنایی)

گر زهر دهد تو را خردمند بنوش * ور نوش رسد ز دست نااهل بریز (خیام)