عمری گذشت و ساخته ام با نداشتن
ای دل! چه خوب بود تو را هم نداشتم...
ما قـُــوّت پرواز نــداریم، وگــــرنه
عمری‌ست که صیاد شکسته ست قفس را
اگر پند خردمندان به شیرینی نیاموزی
فلک این پند به تلخی بیاموزد تو را روزی
(صائب تبریزی)
تو به حالِ من مسکین به جفا می نگری
من به خاک پایت، به وفا می نگرم
سعدی
دور شو از برم ای زاهد و بیهوده مگوی
من نه آنم که دگر گوش به تـزویر کنم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در محفلی که خورشید اندر شمار ذره ست
خود را بزرگ دیدن، شرط ادب نباشد
حافظ
دوشنبه 16 فروردین 1395 ساعت 23:00